در غم هجر رخ ماه تو، در سوز و گدازیم

تا به کی زین غم جانکاه بسوزیم و بسازیم؟

شب هجران تو آخر نشود، رخ ننمایی

در همه دهر تو در نازی و ما گرد نیازیم

آید آن روز که در باز کنی، پرده‏گشایی؟

تا به خاک قدمت جان و سر خویش ببازیم

به اشارت، اگرم وعده دیدار دهد یار

تا پس از مرگ به وجد آمده در ساز و نوازیم

گر به اندیشه بیاید که پناهی است به کویت

نه سوی بتکده رو کرده، نه راهی حجازیم

ساقی از آن خم پنهان که ز بیگانه نهان است

باده در ساغر ما ریز که ما محرم رازیم